بررسی مفهوم تعلیق اخلاقی از نگاه مولوی و ویلیام جیمز

جلال الدین محمد بلخی که از بزرگترین شاعران وبرجسته ترین متفکران جهان است،در کتاب تعلیمی خود،«مثنوی معنوی»از عالی ترین مفاهیم عرفانی و اخلاقی سخن گفته است. اخلاق مقدمه ورود به سیروسلوک عرفانی می باشد و مباحث اخلاقی حجم عظیمی از کتاب مثنوی را تشکیل می‌دهد. واز آن جا که مولوی در القای موثر این مباحث از روش داستان پردازی بهره می‌جوید ، همین امر نیز سبب ماندگاری و پویایی این مباحث اخلاقی در مثنوی گشته است. مساله تعلیق اخلاقی یکی از این مباحث می باشد که البته مولوی قرایت و خوانشی نو و بی نظیر از آن ارایه می نماید. با توجه به این که ویلیام جیمز فیلسوف عمل گراروان شناس تجربی واقع گرا نیز یکی از کسانی است که در آثار خود به این موضوع پرداخته است؛ مقاله حاضر به بررسی تطبیقی این مساله در نگاه این دو متفکر می‌پردازد.