تاثیر اسپرومتری تشویقی، بر میزان اکسیژناسیون بیماران پس از جراحی پیوند عروق کرونر بدون کاربرد پمپ قلبی ریوی

هایپوکسمی شریانی از مهمترین عوارض ریوی بعد از عمل پیوند عروق کرونر است و بنابر گزارش ها در تمام بیماران پس از عمل پیوند عروق کرونر دیده می شود. اقدامات متعددی جهت کاهش این عوارض و بهبود هایپوکسمی شریانی و پارامترهای گازهای خون شریانی پیشنهاد شده است. در این مطالعه اثر اسپیرومتری تشویقی بر اکسیژناسیون بیماران بررسی شده است.

در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی 70 بیمار کاندید عمل جراحی پیوند عروق کرونر، مورد بررسی قرار گرفت. مداخله در گروه آزمون شامل استفاده از اسپیرومتری تشویقی و در گروه کنترل مداخله خاصی صورت نگرفت و طبق روتین بیمارستان اعمال گردید. نمونه گازهای خون شریانی در سه مرحله قبل از عمل، صبح روز اول و دوم بعد از عمل اندازه گیری شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 تجزیه و تحلیل و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی ارائه گردیدند.

ابزار مورد مطالعه 70% مرد و 30% زن با میانگین سنی 7/9±61 سال بودند و مدت زمان تهویه مکانیکی 67/1±4/6 ساعت بود. دو گروه مداخله و کنترل از نظر پارامترهای گازهای خون شریانی، قبل از عمل و صبح روز اول و دوم پس از عمل تفاوت معنی داری نداشتند(05/0p>).

استفاده از اسپیرومتری تشویقی، در مقایسه با درمان روتین بیمارستان در روند بهبود اکسیژناسیون بیماران در روزهای اول و دوم بعد از عمل تاثیر ندارد.