ارزیابی خطر بهداشتی مواجهه شغلی با سیلیس کریستالی در یک مجتمع تولید کاشی و سرامیک

سیلیکوزیس به عنوان مهم ترین عارضه ریوی ناشی از کار در نتیجه استنشاق گرد و غبار سیلیس کریستالی ایجاد می شود. برای تصمیم گیری در مورد اولویت اقدامات کنترلی و کاهش سطح خطر به سطح قابل قبول، ارزیابی خطر بهداشتی مواجهه با مواد شیمیایی ضروری می باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان مواجهه کارگران با سیلیس کریستالی (کوارتز) و تعیین کمی و کیفی خطر بهداشتی ناشی از مواجهه با این ماده می باشد.
در این مطالعه توصیفی- تحلیلی مقطعی، گرد و غبار کل، قابل استنشاق و سیلیس کریستالی در یک مجتمع تولید کاشی و سرامیک اندازه گیری شد. تعیین مقدارگرد و غبار کل و قابل استشاق به روش وزن سنجی و اندازه گیری مقدار سیلیس کریستالی بر اساس روش NIOSH7500 و با استفاده از تکنیک پراکنش اشعه X انجام گرفت. جهت ارزیابی خطر بهداشتی از روش ارزیابی خطر نیمه کمی انجمن ایمنی و بهداشت سنگاپور استفاده شد.
نتایج نشان داد که میانگین مواجهه کارگران با گرد و غبار کل 15/5±38/7، قابل استنشاق 5/3±35/4 و سیلیس کریستالی 19/0±21/0 میلی گرم بر متر مکعب است. مواجهه کارگران با سیلیس کریستالی در واحدهای سنگ شکن، پرس، بالمیر، تولید لعاب، کوره و اسپری بالاتر از حد مجاز مواجهه شغلی ایران است. بین میانگین تراکم گرد و غبار کل، گرد و غبار قابل استنشاق و سیلیس کریستالی در واحدهای مختلف، تفاوت آماری معناداری مشاهده شد(05/0≥P). نتایج ارزیابی خطر نشان داد که سطح خطر واحدهای سنگ شکن، پرس، بالمیر و تولید لعاب در رتبه زیاد قرار دارد.
میزان مواجهه با سلیس کریستالی و سطح خطر در واحدهای سنگ شکن، پرس، بالمیل و تولید لعاب بالاست. لذا انجام اقدامات کنترل مواجهه ضروری می باشد.