تاثیر حمایت مداوم طی زایمان بر پیشرفت زایمان زنان نخست باردار

زایمان سخت، شایع ترین علت سزارین اولیه است. عوامل روحی- روانی، جسمی و فیزیولوژیک در پیشرفت زایمان نقش دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر حمایت مداوم طی زایمان بر پیشرفت زایمان زنان نخست باردار انجام شد.
این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 87-1386 بر روی 80 زن نخست باردار در بیمارستان ام البنین (س) مشهد انجام شد. افراد به صورت تصادفی در گروه مراقبت حمایتی و گروه مراقبت معمول قرار گرفتند. در هر دو گروه اطلاعات مربوط به لیبر و زایمان توسط پژوهشگر در فرم معاینه و مشاهده ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 14) و آزمون های تی، من ویتنی، کای دو و دقیق فیشر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.
دو گروه مراقبت حمایتی و مراقبت معمول از نظر میزان سزارین تفاوتی نداشتند (5/2 درصد در گروه مراقبت حمایتی و 5/2 درصد در گروه مراقبت معمول؛ 562/0=p). اما دو گروه از نظر طول مدت بخش فعال مرحله اول زایمان (018/0=p)، نیاز به تقویت زایمان با اکسی توسین (033/0=p) و استفاده از داروهای ضد درد تفاوت آماری معنی داری داشتند (042/0=p).
حمایت مداوم ماما طی زایمان باعث کاهش مداخلات حین زایمان می شود..