ارزیابی کیفیت جنین بعد از استفاده همزمان از هورمون های محرک تخمدان و پرتوی گاما

پرتو درمانی در زنان جوان عوارض نامطلوب فراوانی در بر دارد به گونه ای که می تواند منجر به نارسایی تخمدان در زنانی که تحت پرتودرمانی ناحیه شکم و لگن قرار گرفته اند شود.

این مطالعه به بررسی پاسخ تخمدان موش های ماده (NMRI) به هورمون های محرک تخمدان (hCG، PMSG) بعد از پرتوگیری کل بدن پرداخته است.

45 عدد موش باردار به دو گروه کنترل و آزمایش تقسیم شدند .گروه آزمایش دارای سه زیر گروه : پرتو (2گری و4گری)، گروه تحریک شده (10واحد و 15 واحد) ،گروه پرتو و هورمون (2گری -10واحد، 2گری -15واحد، 4 گری -10واحد، 4گری -15واحد) تقسیم شدند. موش های باردار کشته شده و جنین ها از لوله رحمی خارج شدند. تعداد سلول های جنین ها شمارش و کیفیت جنین ها نیز در هرگروه مورد بررسی قرار گرفت. برای آنالیز آماری از Kruskal-Wallis و Mann-Whitney استفاده شده است.

داده های جمع آوری شده نشان داد که جنین های 4-2 سلولی با کیفیت D در گروه 2گری -15واحد نسبت به گروه های کنترل و 2 گری (0/01=p)، گروه 4 گری نسبت به گروه 10واحد و 15 واحد (0/03=p) و گروه 2 گری-15واحد (0/01=p)، گروه 4گری-15واحد نسبت به گروه 2گری-15واحد دارای تفاوت معنی دار است (0/01=p). در تعداد جنین های 4-2 سلولی با کیفیت A، B، Cو همچنین تعداد جنین های 8-4 سلولی با کیفیت A، B، C، D تفاوت معنی داری دیده نشده است.

استفاده همزمان از داروهای محرک تخمدان و پرتوی گاما می تواند اثرات کاهشی پرتو را در تعداد جنین ها بهبود ببخشد.