رابطه سرمایه اجتماعی با نحوه گذران اوقات فراغت اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان مبتنی بر فعالیت های بدنی

امروزه اهمیت سرمایه اجتماعی در جامعه بیش از پیش احساس می شود و از سوی دیگر اوقات فراغت و فعالیت های بدنی به عنوان یکی از مهمترین مولدهای سرمایه اجتماعی مورد توجه قرار دارد. از این رو این پژوهش به تعیین رابطه بین سرمایه اجتماعی و اوقات فراغت فیزیکی اعضای هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان پرداخته است.

این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود که در سال 1391 انجام گرفت. گرد آوری داده ها از طریق دو پرسشنامه انجام گرفت. پرسشنامه سرمایه اجتماعی بر اساس مدلSCAT(Socia Capital Assocaition Tool)، و همچنین پرسشنامه اوقات فراغت محقق ساخته که روایی صوری و محتوای آنها مور تائید صاحبنظران قرار گرفته است و نیز پایایی آنها با استفاده از روش ضریب Cronbach''s alpha به ترتیب 92/0 و 82/0 بدست آمده است. حجم نمونه با یک مطالعه مقدماتی و با استفاده از فرمول Cochran''s 150 نفر در نظر گرفته شد که به روش طبقه ای تصادفی با توجه به متغیر جنسیت و دانشکده انتخاب گردید.

نتایج نشان داد که بین ترکیبی از مولفه های سرمایه اجتماعی شامل (تعهد، نگرش، اعتماد، مشارکت، ارتباط متقابل، هنجارهای اجتماعی و یکپارچگی) با میزان و نحوه گذراندن اوقات فراغت فیزیکی رابطه وجود دارد. (R =. /659 P=. /001).
همچنین نتایج نشان داد که از مولفه ها، فقط مولفه تعهد با ضریب بتای (B =. /293، P =. /044) و هنجارهای اجتماعی با ضریب بتای (B =. /196، P =. /047) معنی دار بوده و سایر مولفه ها معنی دار نبوده اند.

ورزش و فعالیت های بدنی در اوقات فراغت و شرکت فرد در فعالیت های گروهی و عضویت در آنها شرایطی را فراهم می سازد تا فرد با تعامل و برقراری ارتباط با سایر افراد و احساس تعلق به گروه، منافع و مصالح جمع را محترم بشمارد. این چنین فعالیت ها می تواند باعث افزایش سطح سرمایه اجتماعی و مولفه های آن در بین افراد گردد.