مقایسه یادگیری حرکتی صریح و یادگیری حرکتی ضمنی توالی حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی با همتایان عادی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی دو نوع یادگیری حرکتی صریح و ضمنی در گروه کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعال و همتایان عادی، با استفاده از ابزار زمان عکس العمل متوالی است.

حجم نمونه برای هر گروه برابر 12 در نظر گرفته شد. در این پژوهش، نمونه ها شامل 24کودک مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در دو گروه یادگیری صریح و یادگیری ضمنی و 24 کودک همتای عادی در دو گروه یادگیری صریح و ضمنی جای گرفتند.
آزمون های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر برای اندازه گیری زمان واکنش و خطای پاسخ، و تی زوجی برای مقایسه داده های توالی های منظم و نامنظم در هر گروه مورد استفاده قرار گرفت.

مقایسه این دو نوع یادگیری در سرعت (زمان واکنش) و دقت (تعداد خطای پاسخ) نشان دهنده این بود که: در گروه یادگیری حرکتی صریح کودکان اختلال کمبود توجه وبیش فعال،تعداد خطاها (P-value=0/012)و زمان واکنش (P-value=0/012) بود. و در گروه یادگیری حرکتی ضمنی کودکان اختلال کمبود توجه وبیش فعال، تعداد خطاها (P-value=0/094)و زمان واکنش (P-value=0/954) بود. در گروه صریح همتایان عادی، تعداد خطاها (P-value=0/008)و زمان واکنش (P-value=0/05) بود و گروه ضمنی همتایان عادی، تعداد خطاها (P-value=0/011)و زمان واکنش (P-value=0/442)بود.

نتایج این تحقیق نشان داد که توضیح و تشریح روند تکلیف، در آموزش توالی حرکتی کودکان اختلال کمبود توجه و بیش فعال اثر بخشی بیشتری دارد. لذا آموزش های قبل از تمرین باید در برنامه این کودکان قرار بگیرد.