مقایسه مصرف سوخت و انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای در سیستم های مختلف تهیه بستر و کشت سویا در گرگان

انتشار گازهای گلخانه ای یکی از موضوعات بسیار مهم اکولوژیکی و سیاسی محسوب می شود. در این مطالعه مقدار مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از عملیات خاک ورزی و کشت سویا در گرگان مورد ارزیابی قرار گرفت. این تحقیق در سال زراعی 1391 در 13 مزرعه تولید سویا انجام شد. داده ها از طریق مصاحبه با کشاورزان و یادداشت برداری از عملیات مربوط به خاک ورزی و کشت جمع آوری شد. عملیات مورد مطالعه برای انجام خاک ورزی و کشت شامل دستگاه کشت مستقیم (S1)، خاک ورز مرکب و دستگاه کمبینات برای کشت (S2)، خاک ورزی با دیسک تاندوم و کشت با ردیفکار (S3) و شخم برگردان و دیسک تاندوم سبک و کشت با دستگاه ردیف کار (S4) جهت تولید سویا بودند. سیستم S3 به عنوان سیستم متداول منطقه بود. نتایج نشان داد میزان مصرف سوخت برای سیستم های S1 تا S4 به ترتیب برابر 12، 39، 42 و 72 لیتر در هکتار بود. برای مصرف انرژی این اعداد عبارت از 612، 1733، 1922 و 3182 مگاژول در هکتار بودند. از نظر میزان انتشار گازهای گلخانه ای مقادیر 71، 185، 197 و 315 معادل کیلوگرم دی اکسید کربن در هکتار برای سیستم های S1 تا S4 به دست آمدند. بین سیستم های S2 و S3 از نظر مصرف سوخت و انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای اختلاف معنی داری نبود. سیستم S4 بیشترین مصرف سوخت و انرژی و انتشار گازهای گلخانه ای را دارا بود. نتیجه گرفته شد در مزارع تولید سویا به کارگیری سیستم کشت مستقیم می تواند مصرف سوخت و انرژی و همچنین گرمایش جهانی در بخش استفاده از ماشین ها و مصرف سوخت را کاهش دهد.