وضعیت اجتماعی اقتصادی زنان و دختران دست فروش مترو شهر تهران

دستفروشی از جمله مشاغل شکننده غیرمتعارف و کاذب است که هر روز برتعداد آن افزوده میشود. امروزه مترو برای زنان و دختران بیکار، محلی برای کسب درآمد شده است. در حالی که دست فروشی در مترو شغلی کاذب به حساب می آید، آمار نشان از افزایش سال به سال تعداد زنان دستفروش مترو دارد.
این پژوهش کیفی از نوع مطالعه گراندد تئوری می باشد. بیست و پنج نفر از زنان دست فروش به منظور شرکت در این پژوهش انتخاب شدند. داده ها از طریق ثبت مصاحبه عمیق چهره به چهره و مشاهده جمع آوری شد. هرکدام از مصاحبه ها بعد از خواندن و مرور دقیق و مکرر ثبت و طبقه بندی شدند. داده ها با مقایسه مداوم، مرور مداوم متن مصاحبه، مشاهده، یادداشت های در عرصه، تحلیل شدند.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، یکی از دلایل گرایش زنان به دست فروشی در مترو شهر تهران فقر و شرایط سخت اقتصادی است بطوریکه درصد قابل توجهی از آنان، سرپرست خانوار میباشند. یکی دیگر از دلائل دست فروشی زنان در مترو شهر تهران نداشتن مهارت های شغلی مناسب و نیاز به کار و در آمد بوده است. وجود ماموران شهرداری که مانع دست فروشی شان میشوند، دیده شدنشان بوسیله آشنایان، و برخی از آنان تنهایی فرزندانشان در خانه را از نگرانی هایشان هنگام کار در مترو عنوان کردند.
شناسایی افراد شاغل در مترو از زاویه ارائه خدمات درمانی و تامین اجتماعی میتواند علاوه بر کنترل این بازار غیر رسمی موجب ایجاد امنیت در این بازار گردد. دست فروشی در مترو در شرایط فعلی و با در نظر گرفتن وضعیت اقتصادی جامعه، هرچند شغلی است غیر رسمی ولی در واقعیت امر برای تعداد بسیاری از این افراد بویژه زنان منبع درآمدی برای تامین زندگی خود و خانواده هاشان محسوب میشود. پذیرش و برخورد واقع بینانه با این پدیده می تواند از بروز آسیب های مترتب با آن جلوگیری به عمل آورده و از تبعات آسیب زای آن پیش گیری نماید.