اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری روستایی از منظر آمایش سرزمین، مطالعه موردی: روستای گایگان (شهرستان الیگودرز)

ارتقای گردشگری روستایی برمبنای توسعه ی گردشگری پایدار و تبدیل توریسم به موتور محرکه ی اقتصادی منطقه برای بهبود کیفیت زندگی جامعه از اهم مواردی است که نیازمند به اتخاذ راهبردهای مناسب و منطقی متناسب با قابلیت های منطقه ای و محلی و با جهت گیری هایی آمایش سرزمین می باشد. این تحقیق با هدف تبیین و تحلیل راهبردهای توسعه گردشگری روستایی در روستای گایکان که از روستاهای هدف گردشگری در شهرستان الیگودرز می باشد، تدوین شده است. روش انجام این تحقیق توصیفی- تحلیلی است که با استفاده از ابزار پرسشنامه برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است تعداد نمونه موردمطالعه در محدوده جغرافیایی شامل 184 نفر می باشد. برای تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده گردیده است. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات و اولویت بندی راهبردهای توسعه گردشگری از مدل سوات (SWOT) استفاده شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که با توجه به ارزیابی عوامل داخلی و عوامل خارجی، استراتژی تهاجمی (حداکثر- حداکثر) به عنوان استراتژی مطلوب جهت نیل و دستیابی به توسعه گردشگری روستای گایکان است.