اثر سطوح مختلف پروتئین و نوع جیره بر عملکرد تولیدی و اقتصادی جوجه های گوشتی با وزن تقریبی یک کیلو گرم

تحقیقی به صورت آزمایش فاکتوریل 3×3 (سه سطح مختلف پروتئین خام در جیره: توصیه شرکت کاب، 10 و 20 درصد کمتر از آن × سه نوع جیره: جیره اول بر پایه ذرت - کنجاله سویا به عنوان شاهد، جیره دوم دارای گندم، جو، سبوس گندم و پودر پسماند کشتارگاهی طیور که اسیدآمینه های گوگرددار، لیزین و ترئونین کل آن برابر مقادیر کل همین اسیدآمینه ها در جیره اول بود و جیره سوم که مشابه جیره دوم اما اسیدآمینه های گوگرددار، لیزین و ترئونین قابل هضم آن، برابر مقادیر قابل هضم همین اسیدآمینه ها درجیره اول بود) با 9 تیمار و 4 تکرار 10 قطعه ای جوجه در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. طول دوره پرورش 28 روز بود و جوجه ها جیره های آغازین را از 1-10، میانی را از 11-24 و جیره پایانی را از 25 تا 28 روزگی به صورت آزاد دریافت کردند. اثر متقابل نوع جیره و سطح پروتئین آن بر ضریب تبدیل خوراک، شاخص تولید، هزینه خوراک به اضافه وزن و بازده ناخالص اقتصادی پرنده معنی دار (P<0.05). به طوری که در جیره های فرموله شده بر اساس اسید آمینه های کل کاهش 10 درصدی پروتئین باعث کاهش معنی دار شاخص تولید و بازده ناخالص اقتصادی ولی افزایش ضریب تبدیل خوراک و هزینه خوراک به اضافه وزن شد درحالی که در جیره های فرموله شده بر اساس اسید آمینه های قابل هضم کاهش 10 در صدی پروتئین، بر خلاف کاهش 20 درصدی آن اختلاف معنی داری را در شاخص تولید، بازده ناخالص اقتصادی، ضریب تبدیل و هزینه خوراک به اضافه وزن نسبت به گروهی که سطح پروتئین جیره آنها بر اساس توصیه کاب بود، ایجاد نکرد.