تاثیر طرحواره درمانی بر کاهش افکار خودآیند منفی و افزایش عزت نفس زنان افسرده

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر طرحواره درمانی بر کاهش افکار خودآیند منفی و افزایش عزت نفس بیماران زن افسرده مراجعه کننده به مرکز روانپزشکی شهید هاشمی شهر اراک بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی بیماران زن بستری شده در مرکز روانپزشکی بود، که بعد از انتخاب به شیوه ی نمونه گیری تصادفی در دسترس از بین آن ها حدود 38 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه، مقیاس افکار خودآیند منفی و عزت نفس کوپر اسمیت را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که هر دو گروه در هنگام بررسی، در نوع و میزان مصرف دارو، نسبت به قبل هیچ تغییری نداشتند و از نظر تحصیلات و سن همتا شدند. سپس گروه آزمایش به مدت 8 جلسه (هفته ای 2 بار و هر بار دو ساعت) در معرض طرحواره درمانی قرارگرفتند و بعد از گذشت یک ماه هر دو گروه مجددا پرسشنامه ها را تکمیل کردند. تعداد نفرات هر گروه به علت افت آزمودنی ها به 15 نفر رسید. داده های به دست آمده از طریق تحلیل کوواریانس و آزمون ناپارامتریک کروسکال والیس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از تاثیر طرحواره درمانی بر کاهش متغیر باور و افزایش عزت نفس در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل بود، ولی در متغیر فراوانی در افکار خودآیند منفی تغییر چندانی ایجاد نشد.