تحلیل داده های کاوش در محوطه ی کوچ نشینی شهریاری II از دوره ی هخامنشی در منطقه ی بیرگان کوهرنگ بختیاری

بررسی محدوده سد و تونل سوم کوهرنگ در منطقه بیرگان، به عنوان بخشی از فصل نخست بررسی باستان شناسی کلی شهرستان کوهرنگ در سال 1386 توسط کوروش روستایی انجام گرفت. بر این اساس برنامه کاوش در محوطه های شاخص آن پیشنهاد و در سال 1387 کاوش نجات بخشی آن صورت گرفت. تحلیل نتایج کاوش در محوطه شهریاری II موضوع این مقاله است. با انجام کاوش در این محوطه ساختار معماری و پلانی نامنظم به دست آمد. در ابتدا تحلیل آن بسیار دشوار می بود، اما با انجام برنامه هم زمان مردم شناسی در روستاها و استقرارهای فصلی موجود در محدوده طرح و تلفیق نتایج آن با نتایج کاوش مشخص گردید که استقرارهای کوچ نشینی در منطقه در دوره هخامنشی به شکل امروزین آن هم وجود داشته است. در این مقاله سعی شده است تا ضمن ارائه مختصری از کاوش انجام شده، نتایج مطالعه مقایسه ای سفال های آن که منتج به گاهنگاری آن شد، ارایه گردد. بر این اساس با مطالعه سفال های به دست آمده، مشخص گردید که این محوطه هم دوره با هخامنشی بوده و با بیشتر محوطه های هم افق خود، به خصوص تخت جمشید، چغامیش، شوش و چند محوطه دیگر قابل مقایسه است. از سوی دیگر مطالعات قوم باستان شناسی انجام گرفته پیرامون معماری استقرارهای کوچ نشین منطقه توسط هیات کاوش نشان داد که این گونه معماری، احتمالا با اندکی تغییر از گذشته های دور تداوم داشته و با نتایج استقرار هخامنشی کاوش شده، قابل تطبیق و با کمی احتمال تداوم داشته است. روش مطالعه صورت گرفته در انجام گاهنگاری پیشنهادی محوطه به صورت مطالعه تطبیقی و مقایسه ای بوده و در بخش تحلیل یافته های معماری نیز با استفاده از مطالعه قوم باستان شناسی انجام شده، این مهم به دست آمد.