اپیدمیولوژی خودکشی های موفق در استان فارس، 90- 1386

خودکشی اقدامی آگاهانه در خاتمه بخشیدن به حیات خود است. شواهد نشان می دهد که سالانه نزدیک به یک میلیون نفر در جهان بر اثر خودکشی جان خود را از دست می دهند. هدف از انجام این پژوهش، توصیف اطلاعات اپیدمیولوژیک و دموگرافیک قربانیان خودکشی های موفق دراستان فارس و مطالعه برخی از عوامل مرتبط بر آن است.
در این مطالعه مقطعی- توصیفی، اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک قربانیان خودکشی موفق در استان فارس طی مدت 5 سال از ابتدای فروردین ماه سال 1386 تا پایان اسفندماه سال1390به کمک پرسش نامه جمع آوری و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.
در این مدت، تعداد 934 مورد به عنوان خودکشی موفق شناسایی شد. میانگین (±انحراف معیار) سنی افراد خودکشی کرده برابر با 32/12±81/29سال بود که 5/72 درصد آنان مذکر و 3/54 درصد آنان مجرد بودند. بیش تر قربانیان خودکشی- 689 نفر(8/73 درصد) در شهر 689 نفر ساکن بودند. شایع ترین روش خودکشی در مردان، حلق آویزی- 472 نفر (5/50 درصد)- و در زنان، خودسوزی- 103 نفر (16 درصد)- بود. بیش تر افراد- 411 نفر (44 درصد)- در دهه های سوم عمر (29-20 سالگی) خودکشی کرده بودند. شایع ترین علت خودکشی بیش تر افراد (5/53 درصد) نامعلوم بود.
با توجه به بالا بودن فراوانی خودکشی در جوانان و نیز در افراد ازدواج نکرده، لزوم توجه خاص به این گروه ها در برنامه ریزی های اجتماعی توسط مسوولان در استان فارس ضرورت دارد.