نقش صبر و مولفه های آن به عنوان فضایل اخلاقی در پیش بینی امید دانشجویان

صبر فضیلتی اخلاقی است و به استقامت، شکیبایی، خویشتن داری، رضایت و متعالی شدن فرد در موقعیت هایی اشاره دارد که برای او دشوار و ناخوشایند است. صبر مقوله ای است که در حوزه ی اخلاق پزشکی قابل بحث است و به عنوان یک فضیلت اخلاقی با متغیرهای فراوانی در این حوزه در ارتباط قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش صبر و مولفه های آن (متعالی شدن، شکیبایی، رضایت، استقامت و درنگ) به عنوان فضایل اخلاقی در پیش بینی امید در دانشجویان بود. جامعه ی پژوهش حاضر کلیه ی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز بودند. از میان این افراد، تعداد 390 نفر به روش نمونه گیری خوشه ایبه عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و با تکمیل مقیاس صبر و پرسش نامه ی امید به زندگی در این پژوهش شرکت کردند. براساس نتایج آزمون Pearson correlation، صبر و مولفه های آن با نمره ی کل امید به زندگی و هر دو مولفه ی آن (تفکر راهبردی و تفکر عاملی) همبستگی مثبت معنی دار نشان داد (01/0P<). هم چنین، صبر، نمره ی کل امید به زندگی (001/0P<؛ 58/0β=)، و مولفه های تفکر راهبردی (001/0P<؛ 52/0β=) و تفکر عاملی (001/0P<؛ 52/0β=) را پیش بینی نمود. مولفه های متعالی شدن، استقامت و رضایت صبر نیز از عوامل مهم پیش بینی کننده ی امید و مولفه های آن بودند. به طور کلی می توان این گونه نتیجه گیری کرد که با تقویت صبر که یکی از مهم ترین و ارزشمندترین فضایل اخلاقی است، می توان امید در افراد را به منظور دستیابی به هدف و در نتیجه موفقیت بیش تر در زندگی افزایش داد. بنابراین، به روان شناسان، مشاوران و متخصصان در حوزه های سلامت و اخلاق پزشکی توصیه می شود که به منظور کاهش ناامیدی و تقویت امید در مراجعان و بیماران، از راهبردهای آموزشی صبر استفاده کنند.