تاثیر آموزش کارگاهی بر دانش و نگرش تغذیه ای کارکنان پرستاری بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (سال 1384)

با توجه به اهمیت آموزش تغذیه مطلوب توسط پرستاران جهت گروه های آسیب پذیر و تناقضاتی که در مورد کمیت و کیفیت این آموزش ها وجود دارد وو نیز تعیین کیفیت ارائه آموزش کارگاهی بر دانش و نگرش تغذیه ای کارکنان پرستاری، این تحقیق در مراکز بهداشتی، درمانی شهری تابعه دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، کارکنان پرستاری شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند که به صورت سرشماری انتخاب شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه سه قسمتی شامل 10 سوال مربوط به مشخصات فردی، 20 سوال در مورد سنجش دانش و 20 عبارت در رابطه با سنجش نگرش بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار آماری spss و آزمون های آماری پارامتریک (تی، آنالیز واریانس درون گروهی و ضریب همبستگی) و غیر پارامتریک (کای دو) در سطح معنی داری P≤0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. در مجموع 120 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند مورد مطالعه قرار گرفتند. بیشتر آنان مونث (92/5%) و در محدوده سنی 31- 40 سال (40%) و کارشناس پرستاری (56/7%) بودند. مقایسه میانگین میزان دانش و نگرش کارکنان پرستاری در مورد مصرف شیر و لبنیات، تعادل و تنوع در برنامه و تنوع در برنامه غذایی، تغذیه بیماران مبتلا به پرفشاری خون، دیابت و افزایش وزن قبل از آموزش، بلافاصله بعد و سه هفته پس از آموزش تفاوت آماری معنی داری داشت (P>0.001). از بین متغیرهای موثر بر افزایش میانگین نمره دانش پس از آموزش با استفاده از آزمون رگرسیون خطی گام به گام، دو متغیر سطح تحصیلات (P=0.000) و بیمارستان محل خدمت، از نظر آموزشی یا درمانی بودن (P=0.002) با افزایش میانگین نمره دانش ارتباط معنی دار داشتند؛ هم چنین متغیر بیمارستان محل خدمت با افزایش میانگین نمره نگرش پرستاران ارتباط معنی داری داشت (P=0.006). با توجه به این که پرستاران نقش مهمی در بررسی وضعیت تغذیه بیماران، مراقبت های تغذیه ای، مشاوره و ارائه توصیه های تغذیه ای به بیماران و خانواده آنان دارند، ارتقای فرهنگ تغذیه ای پرستاران، فرصت انجام هر چه بیشتر و بهتر مسوولیت فوق را فراهم خواهد کرد.