مقایسه اثر درمان جانبی با دوز پایین داکسی سایکلین با اسید چرب امگا -3 به همراه دوز پایین آسپیرین در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن

درمان تعدیل میزبان به عنوان یک مفهوم جدید در درمانهای جانبی بیماری های پریودنتال مورد مطالعه قرار گرفته است. امگا-3 دارای فعالیت محافظتی و ضدالتهابی در بیماری های التهابی نظیر پریودنتیت است. هدف این مطالعه بررسی اثر درمانی امگا-3 به همراه دوز پایین آسپیرین در درمان پریودنتیت مزمن و مقایسه آن با داکسی سایکلین می باشد.
تعداد 45 بیمار دارای پریودنتیت مزمن انتخاب شدند و پارامترهای کلینیکی برای آنها ثبت گردید. پس از انجام مرحله یک درمانهای پریودنتال، بیماران به صورت تصادفی به سه دسته تقسیم شدند و هر گروه روزانه یکی از این رژیم های دارویی را دریافت کردند: یک عدد قرص داکسی سایکلین بیست میلی گرم، یک عدد قرص امگا-3 به همراه هشتاد میلی گرم آسپیرین، یک عدد قرص پلاسبو (گروه کنترل). پس از شش هفته، تمام پارامترها مجددا ثبت گردیدند. داده ها با آزمونهای آماری Wilcoxon، t زوجی، Kruskall-wallis و آنالیز One way ANOVA بررسی شدند.
میانگین BOP، PPD و CAL در گروه های امگا-3 و داکسی سایکلین نسبت به گروه پلاسبو، به طور معنی داری کاهش یافته بود (0/05>P) و این کاهش در گروه امگا-3 به طور معنی داری بیش از داکسی سایکلین بود. (0/05>P) امگا-3 ممکن است بیشتر از داکسی سایکلین که به عنوان داروی رایج در درمانهای پریودنتال استفاده می شود، در کاهش پارامترهای کلینیکی در بیماران دچار پریودنتیت موثر بوده و در کنترل پیشرفت بیماری کمک کند.