بررسی کیفیت زندگی در مبتلایان به اسکواموس سل کارسینومای دهانی و عوامل مرتبط با آن در مراجعین به انستیتو کانسر امام خمینی در سال1391

با توجه به این که ابتلا به انواع سرطان میتواند کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار دهد و نتایج درمانی را بطور غیر مستقیم متاثر کند بر آن شدیم تا در این مطالعه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اسکواموس سل کارسینومای دهانی (OSCC) در سال 92- 1391 در انستیتو کانسر امام خمینی را مورد بررسی قرار داده و عوامل مرتبط با آن را مورد شناسایی قرار دهیم تا در جهت بهبود کیفیت زندگی این بیماران مورد استفاده قرار گیرد.
در این مطالعه توصیفی، 100 بیمار مبتلا به OSCC) 3) ماه پس از انجام مراحل تشخیصی و درمانی در مرحله ی پیگیری وارد مطالعه شدند و این افراد، توسط پرسشنامه کیفیت زندگی EORTC QLQ- H&N35 که پایایی وروایی آن با (0/858=α کرونباخ)ثابت شده بود مورد مصاحبه قرار گرفتند. پرسشنامه دارای 35 سوال در 8 شاخص (درد- وضعیت بلع – حس چشایی- صحبت کردن- احساس بیماری- ارتبط اجتماعی- غذا خوردن در جمع - میل جنسی) بوده و هم زمان با این پرسشنامه فرم اطلاعاتی شامل خصوصیات کیلینیکی و دموگرافیکی بیماران به صورت مصاحبه تکمیل گردید. سپس ارتباط بین شاخص های کیفیت زندگی و متغیرهای مورد مطالعه توسط آزمون من یو ویتنی و کروسکال والیس مورد ارزیابی قرار گرفت.
در این مطالعه کیفیت زندگی بیماران مورد مطالعه در 30 درصد موارد نامناسب، 68 درصد متوسط و 2 درصد مناسب بود. میانگین نمره کلی کیفیت زندگی این بیماران58/83 و انحراف معیار 33/22 بود. با بالا رفتن مرحله بیماری(stage) کیفیت زندگی بیماران در اکثر فاکتورها نامطلوب تر شد (0/05>P)، زنان نسبت به مردان از نظر فاکتور وضعیت بلع، درد و احساس بیماری کیفیت زندگی پایین تری را بروز دادند. (0/01=P) بیمارانی که در ناحیه ی زبان، لب و مخاط باکال مبتلا به scc دهان بودند از نظر بلع و صحبت کردن کیفیت زندگی پایین تری نشان دادند. (0/004=P) و نوع درمان بر وضعیت بلع و احساس بیماری تاثیر گذار بود. (0/04=P) و (0/007=P) به نظر میرسد محل وقوع تومور و نوع درمان در کاهش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اسکواموس سل کارسینومای دهانی نقش دارد اما افزایش مرحله (Stage) بیماری مهمترین شاخص در کاهش کیفیت زندگی آنهاست.