بررسی پایداری بدهی دولت در اقتصاد ایران

تحقیق حاضر به بررسی پایداری بدهی در اقتصاد ایران طی دوره (1390-1357) می پردازد. بر اساس ادبیات پایداری مالی اگر رشد بدهی دولت از رشد GDP بیشتر نباشد بدهی پایدار است. در این مطالعه برای آزمون پایداری بدهی، تابع واکنش مالی تخمین زده می شود که در صورت وجود پایداری رابطه مثبت بین نسبت مازاد بودجه به GDP و نسبت بدهی به GDP با وقفه مشاهده خواهد شد. نتایج نشان می دهد که ضریب نسبت بدهی به GDP باوقفه مثبت و معنادار است که حاکی از نقش مازاد بودجه های گذشته در بودجه فعلی یا به طور معادل نشان دهنده نقش کسری بودجه های گذشته در کسری بودجه فعلی است، همچنین پایداری بدهی از طریق تابع واکنش مالی بسط داده شده پویایی های بدهی و تحلیل همجمعی آزمون می شود. نتایج نشان می دهند در کوتاه مدت پایداری بدهی به صورت ضعیف در اقتصاد ایران وجود دارد، اما در بلندمدت بدهی پایدار نیست، بنابراین برای اینکه دولت درآینده بتواند خطر بحران بدهی را کاهش دهد می بایست تلاش کند تا اقتصاد و منابع درآمدی را متنوع کند و از وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی بکاهد.