واکاوی قدرت فوکویی و جامعه زندانگونه در نمایشنامه پاسبانهای مهربان کاریل چرچیل

ماهیت تئاتر سیاسی دههی هفتاد و هشتاد بریتانیا را توان با پایداری آن در برابر گفتماهای ایدئولوژیک قدرت حاکم- به یژه حزب نومحافظهر مارگارت تاچر-بررسی کرد. نمایشنامهیسان انگلیسی که از اندیشه میشل فوکو تاثیر بسیار گرفتهند، با استناد رویدادهای تاریخ، تلاش کرداند در برابر پنداشتی آرمانی قدرت حاکم سکوت نکنند. از جمله آنها، کاریل چرچیل است که در نمایشنامه پاسباهای مهربان (1984) با تاثیرپذیری از کتاب مراقبت و تنبیه (1975) میشل فوکو و ترسیم فرانسه پس از انقلاب 1789، سرآغاز قدرت بورژوازی و تداوم سیطره آن را تا امروز نشان دهد. بنابراین، این گفتار، در پرتو تاریخوری نوین، تلاشی برای ترسیم رویکرد ضدقدرت و ضدتاچریسم چرچیل در پاسباهای مهربان است؛ و گفتار بررسی نیز کند که چگونه در نمایشنامه بالا قدرت حاکم اروپای غربی، شیوهی تنبیهیش را از هراسفکنی مستقیم، مجازات و شکنجه جسم، هراسفکنی نامستقیم، نظارت بر افراد، در جامعه تغییر میهد و از هرگونه اعتراض مدنی جلوگیری کند.