مروری بر فعالیت هورمون ها و عوامل رشد پس از پیوند بافت تخمدان

روش های درمان سرطان اکثرا تهاجمی بوده و با آسیب رساندن به گنادها، توانایی باروری شخص را کاهش و امید به فرزند داشتن را در افراد سرطانی به یاس مبدل می سازد. با وجود این با پیشرفت علم پیوند و انجماد، حفظ توانایی باروری در زنان مبتلا به سرطان میسر شده است. هدف اصلی از انجماد تخمدان برگرداندن باروری و چرخه هورمونی پس از پیوند به خودی است. اگر چه تاریخچه پیوند بافت تخمدان به قرن نوزدهم بر می گردد، اما بیش از صد سال زمان برده است تا محققین بتوانند تولد نوزاد زنده انسانی را به دنبال انجماد و پیوند بافت تخمدان در بیمار سرطانی گزارش کنند. با وجود این موفقیت و مطالعات دیگر، هنوز سئوالات بسیاری در زمینه انجماد و پیوند بافت تخمدان باقی مانده است که پاسخ گویی آن ها نیاز به برنامه ریزی های دقیق و جامع دارد. از میان این سئوالات، تغییرات عوامل رشد و هورمونی به دلیل اثراتشان بر عملکرد فولیکول ها در طول پیوند بافت تخمدان از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ بنابراین در این مطالعه مروری، سعی شده است که نحوه فعالیت هورمون های جنسی و عوامل رشد تخمدان پس از پیوند بافت منجمد، مورد بحث قرار گیرد.