بررسی رابطه میان افکار خودکشی و باور مذهبی در بیماران تحت درمان نگه دارنده متادون (MMT) شهر ساری در سال 1391

سوء مصرف مواد مخدر یکی از معضلات جهانی است که عوارض بسیار جدی و عمیقی بر سلامت جسمی و روحی- روانی فرد، زندگی خانوادگی، اقتصاد، امنیت و رشد فرهنگی جامعه می گذارد. سوء مصرف مواد یکی از عوامل خطر مهم و مرتبط با خودکشی به شمار می آید. هدف این مطالعه بررسی رابطه افکار خودکشی و باور مذهبی در بیماران تحت درمان نگهدارنده متادون شهر ساری می باشد.
این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی است. در این پژوهش 123 نفر از زنان و مردان مراجعه کننده به مراکز خصوصی و دولتی ترک اعتیاد به وسیله درمان نگه دارنده با متادون مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار مطالعه پرسشنامه ی افکار خودکشی (SSI)، پرسشنامه ی باور مذهبی و چک لیست اطلاعات دموگرافیک بوده است. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار SPSS 21 و آزمون های آماری تجزیه و تحلیل شد.
در این مطالعه 17/9 درصد نمونه ها دارای افکار خودکشی بودند. میانگین نمره عمل به باورهای مذهبی 0/33±2/6 بوده است. بین باور مذهبی با افکار خودکشی و تعداد دفعات لغرش(مصرف دوباره مواد) ارتباط و هبستگی معنی دار وجود داشت (r= -0.437; p==0.42). هم چنین بین افکار خودکشی و دفعات لغرش نیز ارتباط معنی دار مشاهده گردید (p=0.001).
بر اساس نتایج این مطالعه، باور مذهبی نقشی بازدارنده در افکار خودکشی و لغزش در درمان با متادون داشته است. بنابر این تقویت مبانی اعتقادی و باورهای مذهبی در جامعه بویژه در جوانان، گامی موثر در پیشگیری از افکار خودکشی و کاهش گرایش به سوء مصرف مواد می باشد.