بررسی رابطه ساده و چندگانه سبک های دلبستگی و تروماهای اوایل زندگی با شکل گیری شخصیت خودشیفته در دانشجویان

با توجه به شیوع بالای شخصیت خودشیفته در جمعیت بهنجار، هدف این پژوهش بررسی رابطه ساده و چندگانه سبک های دلبستگی و تروماهای اوایل زندگی با خودشیفتگی در دانشجویان بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را همه دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز تشکیل داده اند. به منظور انجام پژوهش حاضر 314 دانشجو (159 دختر و 155 پسر) به شیوه نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند و پرسشنامه های شخصیت خودشیفته (ایمز و همکاران، 2006)، سبک های دلبستگی بزرگسال (سیمپسون، 1990) و تروماهای اوایل زندگی (مهرابی زاده هنرمند و همکاران، 1389) را تکمیل نمودند. داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از رگرسیون چندمتغیری به روش ورود و گام به گام تحلیل شدند. نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری نشان داد که به طور کلی سبک های دلبستگی و تروماهای اوایل زندگی می توانند 66 درصد واریانس شخصیت خودشیفته را در دانشجویان پیش بینی کنند. به علاوه تروماهای اوایل زندگی، دلبستگی اجتنابی و ایمن بهترین پیش بین ها برای واریانس شخصیت خودشیفته در گروه نمونه بوده است.