بررسی رابطه بین پنج عامل شخصیتی و کیفیت زندگی در زوج های در آستانه طلاق

به دلیل افزایش روز افزون طلاق و پیامدهای مخربی که این پدیده می تواند برای افراد و جوامع داشته باشد، این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی و کیفیت زندگی زوج های در آستانه طلاق پرداخته است. طرح پژوهشی حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری پژوهش را تمامی زوج های متقاضی طلاق مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده دادگستری شهرستان سنندج و مرکز مشاوره بهزیستی در سال 1390 تشکیل داده است. مشارکت کنندگان 57 زن و 33 مرد در آستانه طلاق بودند که از طریق روش نمونه گیری در دسترس و داوطلبانه انتخاب و با استفاده از ابزارهای پرسشنامه شخصیتی پنج عاملی NEO-FFI، و پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (WHOQOL-BREF) مطالعه شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری استفاده شد. نتایج نشان داد که بین روان رنجورخویی و کیفیت زندگی رابطه معکوس و معنادار، بین برون گرایی و کیفیت زندگی، انعطاف پذیری و کیفیت زندگی، و مسئولیت پذیری و کیفیت زندگی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد؛ اما بین دل پذیر بودن و کیفیت زندگی رابطه معنادار به دست نیامد. 13 درصد واریانس مربوط به کیفیت زندگی توسط پنج عامل شخصیت تبیین شد. با توجه به نتایج این پژوهش، مشاوران و درمانگران خانواده می توانند برای مشاوره های قبل از ازدواج به نقش خصوصیات شخصیتی توجه نمایند و افراد در آستانه ازدواج را نسبت به این عوامل آگاه نمایند.