رابطه توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه ای پرستاری در بیمارستان

بر اساس شاخص کار پرستاری- تجدید نظر شده (NWI-R) خود مختاری، کنترل فراتر از عملکرد و همکاری پزشک و پرستار سه ویژگی عملکرد حرفه ای پرستاری می باشد. در مطالعه حاضر رابطه توانمندسازی ساختاری محیط بیمارستان با عملکرد حرفه ای پرسنل پرستاری بررسی شده است.
این پژوهش به صورت مقطعی در سال 1389 انجام شد. جامعه پژوهش پرستاران شاغل در یک مرکز آموزشی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران بود و 100 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. جهت بررسی توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه ای پرستاری به ترتیب از پرسشنامه های استاندارد شرایط اثر بخشی کار- فرم مختصر شده 2، Conditions of Work Effectiveness Questionnaire –II (CEWQ-II) و شاخص کار پرستاری تجدید نظر شده (Nursing Work Index–Revised: NWI-R) استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها آزمون تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده شد و به این منظور نرم افزار SPSS16به کار رفت.
رابطه معنادار مثبت بین توانمند سازی ساختاری و عملکرد حرفه ای پرستاری تایید شد (01/0 P≤). همچنین سه زیر مقیاس توانمند سازی ساختاری یعنی توانمند سازی کلی، دسترسی به فرصت و دسترسی به منابع توانسته 1/51% تغییرات عملکرد حرفه ای پرستاری را تبیین نماید.
گرچه بیمارستان مورد بررسی از نظر عملکرد حرفه ای پرستاری، خود مختاری، کنترل فراتر از عملکرد و همکاری پزشک و پرستار امتیاز بیش از 60% را کسب نموده است، اما لازم است جهت ارتقا عملکرد حرفه ای در این بیمارستان برنامه ریزی شود تا پرستاران و بیماران از پیامدهای مثبت عملکرد حرفه ای در بیمارستان بهره مند شوند و با توجه به رابطه توانمندسازی ساختاری و عملکرد حرفه ای پرستاری، لازم است سازه های توانمند سازی ساختاری در محیط کار پیاده شود.