اولویت بندی نانومواد با در نظر گرفتن عوامل تاثیرگذار در تصمیمات سیاستی کلان فناوری نانو در کشور

در این مقاله خطراتی که در پی استفاده از نانو مواد به وجود می آید در رتبه بندی این مواد لحاظ شده است. به عبارتی با توجه به اهمیت سمیت ایجاد شده توسط نانو مواد، جهت تعیین اولویت آلترناتیوها، حداکثر مقدار مجاز نانومواد در هوا علاوه بر عوامل عنوان شده در ادبیات، برای اولین بار به عنوان یک عاملی کمی موثر در این تحقیق در نظر گرفته شده است. مدل چند هدفه ابتکاری با توجه به ویژگی های این مساله جهت تعیین اولویت این مواد طراحی شده است. پس از حل مدل مشاهده شدکه با لحاظ کردن عامل سمیت رتبه بندی متفاوتی به دست می آید. با استفاده از روش سنجش، اعتبار رتبه بندی حاصل از طریق ضریب همبستگی اسپیرمن تعیین شد و مشخص گردید که اختلاف رتبه بندی حاصل، تنها به دلیل لحاظ کردن عامل سمیت، بوده است. این موضوع خود تاییدی بر اهمیت درنظر گرفتن یک عامل تاثیرگذار در رتبه بندی نانومواد است که تا به حال نادیده گرفته شده است. نتایج حاصل از این تحقیق می تواند مرجعی برای تحقیقات آینده، سیاست گذاری های کلان اقتصادی و سرمایه گذاری بخش های خصوصی و کارخانه ها در انتخاب بهترین زمینه فناوری نانو باشد.