بررسی اثر کورکومین بر آسیب ایسکمی- رپرفیوژن کلیوی در سگ

پانزده قلاده سگ بالغ سالم نژاد بومی و از جنس نر به 3 گروه مساوی ویتامین C، گلیسرول فرمال و کورکومین تقسیم شدند. پس از گذشت 15 روز از نفرکتومی راست، شریان های کلیه چپ به مدت 45 دقیقه برای ایجاد ایسکمی- رپرفیوژن مسدود شدند. ویتامین C (mg/kg100، Vit C)، گلیسرول فرمال (GF) و کورکومین (mg/kg10، Cur) ده دقیقه پیش از انسداد عروقی در گروه های مورد مطالعه به صورت داخل وریدی تزریق شدند. در پایان 45 دقیقه، عروق کلیه باز شده و پس از 48 ساعت حیوان آسان کشی شده و نفرکتومی بلافاصله انجام گردید. از نمونه های بافتی کلیه مقاطع میکروسکوپی تهیه و مورد بررسی هیستوپاتولوژی قرار گرفت. همچنین از یک گرم بافت کلیه برای اندازه گیری شاخص های اکسیداتیو کاتالاز (CAT)، سطح تیول (Thiol) و مالون-دی آلدهید (MDA) استفاده گردید. درصد نکروز لوله ای در گروه های Vit C، GF و Cur به ترتیب 86 /1±12 /7، 26 /2±35 /8 و 28 /2±62 /4 بوده و تفاوت معنی داری را نشان نداد (05 /0P≤). درصد کست های ادراری در گروه های Vit C، GF و Cur به ترتیب 73 /1±7 /3، 02 /4±13 /13 و 52 /1±86 /4 و در گروه GF به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (05 /0P≤). فعالیت آنزیم کاتالاز بافتی و میزان MDA به ترتیب در گروه Vit C و GF به طور معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (05 /0P≤). همچنین میزان تیول (Thiol) بافتی تفاوت معنی داری را بین گروه های مورد مطالعه نشان نداد (05 /0P≤). این مطالعه بیانگر آن است که کورکومین دارای اثرات محافظتی محدودی در مقابل آسیب ایسکمی- رپرفیوژن عمده کلیوی است.