بررسی تاثیر مصرف خوراکی جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) بر میزان پروتئین تام و الگوی الکتروفورزی پروتئین های سرم ماهی کپور

پرورش آبزیان یکی از صنایع مهم جهان بشمار می رود. افزایش تولید و کاهش تلفات از اهداف اساسی این صنعت محسوب می شود. در این راستا، استفاده از محرک های ایمنی به عنوان یک راهکار پیشگیرانه در جهت کاهش عفونت های ناشی از پاتوژن ها شناخته شده است. در این پژوهش جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) به دلیل ماهیت تحریک دستگاه ایمنی به عنوان مکمل غذایی در ماهی کپور مورد استفاده قرار گرفته است بطور خلاصه، تاثیر تجویز خوراکی 5، 10 و 15 گرم جلبک اسپیرولینا به ازائ هر کیلوگرم جیره به مدت دو هفته بر روی پروتئین تام و الکتروفورز پروتئین های سرم 100عدد ماهی کپور (Cyprinus carpio) بررسی شد. نتایج شامل افزایش پروتئین تام در گروه های تیمار 5 و 15 گرم جلبک (هفته اول) نسبت به گروه کنترل بود. همچنین در الکتروفورز پروتئین های سرمی، افزایش معنی دار آلفاگلبولین در گروه های 5، 10 و 15 گرم جلبک (هفته دوم)، گاماگلبولین در گروه 15 گرم جلبک (هفته اول) نسبت به گروه کنترل مشاهده شد. بطور کل نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف خوراکی اسپیرولینا در ماهی کپور موجب افزایش پروتئین تام و برخی از اجزای پروتئین های سرم از جمله گاماگلبولین می گردد.