اثر تنش خشکی بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه سیاه دانه (Nigella sativa L.)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی ناشی از پلی اتیلن گلایکول بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی شامل وزن خشک اندام هوایی، نشت یونی، محتوی نسبی آب برگ، رنگیزه های فتوسنتزی (کلروفیل a، b، کل و کاروتنوئیدها)، مالون دآلدهید و سایر آلدهیدها، آنتوسیانین ها، ترکیب های پلی فنلی، فلاونوئیدها، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز، محتوی قندهای محلول و پروتئین در گیاه دارویی سیاه دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی در سال 1390 در آزمایشگاه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و در شرایط کشت هیدروپونیک انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل تنش خشکی در سطوح صفر، 2/0-، 4/0- و 6/0- مگاپاسکال بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش معنی دار وزن خشک اندام هوایی، محتوی نسبی آب برگ، رنگیزه های فتوسنتزی، آنتوسیانین ها، ترکیب های پلی فنلی، فلاونوئیدها و پروتئین و افزایش نشت یونی، مقدار مالون دآلدهید و سایر آلدهیدها، فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز و محتوی قندهای محلول گردید. براساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد که این گیاه در برابر تنش خشکی حساس بوده، بنابراین بکار بردن ترکیب های حفاظتی خارجی می تواند ظرفیت آنتی اکسیدانی این گیاه را در برابر شرایط تنش افزایش دهد.