بررسی تاثیرات جمعی سرمایه اجتماعی، شادابی اجتماعی و حمایت اجتماعی بر سلامت اجتماعی

سلامت اجتماعی افراد به چگونگی تعامل فرد با دیگران، عکس العمل مردم نسبت به او و چگونگی تعامل او با موسسات اجتماعی و آداب و رسوم اجتماعی مربوط می شود. سوال اصلی پژوهش این گونه شکل می گیرد که: بنا به اهمیت و جایگاه سرمایه اجتماعی در توسعه، آیا می توان از آن به منزله عاملی اثرگذار بر سلامت اجتماعی سود جست؟ و تاثیر سرمایه اجتماعی بر سلامت اجتماعی در حضور متغیرهای حمایت اجتماعی و شادابی اجتماعی چگونه است؟
این پژوهش با رویکرد اثبات گرایی و از نوع توصیفی تبیینی است و در آن از روش پیمایش استفاده شده است. در اندازه گیری متغیرها، سلامت اجتماعی براساس شاخص های کییز، سرمایه اجتماعی بر اساس شاخص های بانک جهانی سرمایه اجتماعی، شادابی اجتماعی بر اساس شاخص های لیندنبرگ و حمایت اجتماعی با تلفیق شاخص های فیشر و ولمن عملیاتی شده اند. پرسشنامه پس از بررسی روایی و پایایی، با تلفیق روش نمونه گیری طبقه بندی و خوشه ایچند مرحله ای، با برآورد حجم نمونه از طریق فرمول کوکران، در بین 810 خانوار در پنج منطقه شهر تهران در سال 1392 اجرا شد.
یافته های پژوهش بیانگر آن است که سه متغیر سرمایه اجتماعی، شادابی اجتماعی و حمایت اجتماعی با میزان R2=0.29 بر سلامت اجتماعی موثرند که بیشترین تاثیر از سوی سرمایه اجتماعی است. متغیرهای شادابی اجتماعی و حمایت اجتماعی بر سرمایه اجتماعی نیز موثرند و در نهایت متغیر حمایت اجتماعی موجب افزایش شادابی اجتماعی می شود.