بررسی نیاز های انگیزشی و ارتباط آن با توان بالقوه انگیزش در حرفه کاردرمانی

دارا بودن انگیزه کار در جهت دهی به انگیزه های سالم یکی از ضرورت ها در کاربرد صحیح منابع انسانی است. شناسایی نیازهای واقعی منابع انسانی به منظور ایجاد انگیزه ضروری است بطوری که اگر نیازهای واقعی منابع انسانی کشف و شناسایی نگردند و به موقع به آن نیازها پاسخ داده نشود، احتمال کناره گیری از شغل وجود خواهد داشت. لذا در این پژوهش نیاز های انگیزشی و ارتباط آن با توان بالقوه انگیزش حرفه کاردرمانی مورد بررسی قرار گرفت.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی- مقطعی در سال 1390 انجام گرفته است. جامعه آماری شامل 97 نفر از کاردرمانگران شرکت کننده در شانزدهمین کنگره کادرمانی ایران می باشد. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه معتبر ویژگی های شغل جان واگنر و پرسشنامه نیاز ها طراحی شده توسط گوردن می باشد. برای اندازه گیری پایایی از روش محاسبه ی آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی پرسشنامه ها از روایی محتوا استفاده شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.
بر اساس نتایج بدست آمده از دو پرسشنامه مربوط به نیاز ها، افراد شرکت کننده ترجیح می دادند در شغل خود به ترتیب نیاز به امنیت، خود شکوفایی، احترام، نیاز اجتماعی و نیاز به استقلال برایشان تامین گردد در حالی که حرفه کاردرمانی به ترتیب نیاز اجتماعی، نیاز به خود شکوفایی، نیاز به استقلال، نیاز به احترام و نیاز به امنیت را در بین کاردرمانگران تامین کرده است. بعلاوه از بین متغیرهای مورد بررسی، فقط بین متغیرهای نیاز های تامین شده در حرفه کاردرمانی و توان بالقوه انگیزش رابطه معنادار وجود داشت(0/05> p).
با توجه به توان بالقوه انگیزش متوسط حرفه کاردرمانی در این مطالعه و ارتباط آن با نیازهای تامین شده در حرفه کاردرمانی و همچنین عدم همبستگی بین نیازهای افراد از شغل و نیازهای تامین شده در حرفه کاردرمانی می توان نتیجه گرفت که نیازهای افراد از شغل در حرفه کاردرمانی به خوبی برآورده نشده است. لذا تحقیقات بیشتر در رابطه با علل وعوامل تاثیرگذار بر ارضا نیازهای شغلی کاردرمانگرها در این بستر ضروری به نظر می رسد.