اثرات درمانی کورکومین بر آسیب های بافتی کلیوی ناشی از ایسکمی/خون رسانی مجدد در موش صحرایی

کورکومین دارای خواص ضد التهابی و آنتی اکسیدانی می باشد و هدف این مطالعه بررسی اثرات درمانی کورکومین بر آسیب های بافتی ناشی از ایسکمی/خون رسانی مجدد کلیوی بود.
در این تحقیق موش های صحرایی نر ویستار در 9 گروه مورد مطالعه قرار گرفتند که شامل گروه های شاهد 24 ساعته، ایسکمی/خون رسانی مجدد 24 ساعته، ایسکمی/خون رسانی مجدد 24 ساعته دریافت کننده کورکومین با تک دوز mg/kg (i.p) 10، 20 یا 30 نیم ساعت پس از ایسکمی، شاهد با دوره معادل خون رسانی مجدد 72 ساعته، ایسکمی/خون رسانی مجدد 72 ساعته، ایسکمی/خون رسانی مجدد 72 ساعته دریافت کننده تک دوز کورکومین mg/kg (i.p) 20 و ایسکمی/خون رسانی مجدد 72 ساعته دریافت کننده سه دوز کورکومین (mg/kg، i.p 20) هر 24 ساعت بودند. در پایان دوره خون رسانی مجدد کلیه چپ خارج شد و جهت مطالعات بافت شناسی تحت رنگ آمیزی با هماتوکسیلین- ائوزین قرار گرفت.
ایسکمی خون رسانی مجدد منجر به افزایش اندازه فضای بومن، نکروز توبولی، احتقان عروقی و قالب های داخل توبولی در کلیه گردید که درمان با کورکومین توانست تمام این آسیب ها را به طور نسبی بهبود بخشد. اما اثر آن در گروه های دارای دوره خون رسانی مجدد 72 ساعت و دریافت کننده سه دوز کورکومین به طور معنی دار بیش تر از تک دوز و 24 ساعت خون رسانی مجدد در مقایسه با گروه شاهد مربوطه بود.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد سه دوز متوالی کورکومین می تواند اثرات درمانی موثرتری نسبت به تک دوز آن بر آسیب های بافتی حاصل از ایسکمی/خون رسانی مجدد کلیوی در موش صحرایی داشته باشد.