بررسی تاثیر اقدامات آبخیزداری بر کاهش سیل خیزی حوضه آبخیزبا کمک مدل ریاضیHEC-HMS (مطالعه موردی: حوضه آبخیز طزرجان یزد)

ارزیابی کمی پروژه های آبخیزداری به منظور تجزیه و تحلیل اثرات آن ها و تصمیم گیری صحیح در اجرای بهینه این گونه طرح ها، ضروری می باشد. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر اقدامات آبخیزداری بر سیل خیزی درحوضه آبخیز طزرجان صورت گرفته است که بدین منظور از مدل HEC-HMS برای مقایسه تغییرات دبی واثر داغاب قبل و بعد از اقدامات استفاده گردید. جهت تعیین تاثیر اقدامات مکانیکی و بیولوژیک، زمان تمرکز و شماره منحنی در شرایط بعد از اجرای اقدامات محاسبه و با اعمال تغییرات ایجاد شده در ورودی های مدل اقدام به شبیه سازی رفتار سیلاب گردید. مدل با داده های مشاهداتی، واسنجی و اعتباریابی گردید و هیدروگراف سیل با دوره بازگشت های 2 تا 1000 ساله در وضعیت قبل و بعد از احداث عملیات آبخیزداری شبیه سازی گردید. مقادیر دبی اوج برای دو وضعیت قبل و بعد از اقدامات آبخیزداری محاسبه گردید. بر اساس نتایج شبیه سازی، تاثیر اقدامات مکانیکی و بیولوژیک و تلفیق آن ها بر دبی اوج به طور متوسط 6/44، 0/66 و 7/19 درصد بوده است. از طرفی با افزایش دوره بازگشت سیلاب، تاثیر سازه ها بر کاهش دبی اوج کاهش یافته وتاثیر اقدامات بیولوژیک با افزایش دوره بازگشت تا10 سال روند افزایشی داشته، سپس روند کاهشی به خود گرفته-است. تلفیق اقدامات بیولوژیک و مکانیکی بیشترین تاثیر را روی کاهش دبی اوج داشته است.