ارزیابی ریسک بار ذهنی کار در ایجاد اختلالات اسکلتی - عضلانی در کارمندان بانک استان کردستان

بار ذهنی کار، یک مفهوم کلی در ادبیات ارگونومی بوده که می تواند به صورت هزینه های تحمیلی به اپراتور جهت دستیابی به یک سطح معین از عملکرد تعریف شود. هدف مطالعه حاضر ارزیابی ریسک بار ذهنی کار در ایجاد اختلالات اسکلتی - عضلانی در کارمندان بانک استان کردستان بود.
پژوهش توصیفی – تحلیلی حاضر بر روی 200 نفر از کارمندان بانک استان کردستان انجام شده است. به منظور ارزیابی وضعیت بار ذهنی کار و میزان شیوع ناراحتی های اسکلتی- عضلانی به ترتیب از نرم افزار NASA-TLX و پرسشنامه عمومی نوردیک استفاده شده است. تجزیه و تحلیل آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS19 صورت گرفت.
78% از افراد تحت مطالعه مرد و 22% آنها زن بودند. میانگین سنی و سابقه کار افراد به ترتیب 36/28 و 14/2 سال بود. در مجموع 48% از کارمندان در یکسال گذشته حداقل یک بار درد را در یکی از اندام 9گانه خود تجربه کرده بودند که گردن (48%)، کمر (44%) و پشت (36%) دارای بیشترین فراوانی بوده اند. شاخص NASA نشان داد که کارمندان بانک مقیاس تلاش و مقیاس کارایی را به ترتیب با میانگین و انحراف معیار 25/3±72/8 و 22/6±36/0به عنوان بیشترین و کمترین مقدار در بین ابعاد مختلف بارکاری ارزیابی کرده اند. نتایج آنالیز آماری نیز نشان داد که بین تاهل، سابقه کاری و همچنین میزان شیوع و تجربه درد در اندام های 9گانه با میانگین بار ذهنی کار رابطه معنی دار وجود دارد (0/0001=P).
بر طبق نتایج، میزان بار ذهنی کار و نارحتی های اسکلتی– عضلانی در کارمندان بانک به یک نسبت بالا است و در واقع به نظر می رسد که مقیاس های بار ذهنی کار علاوه بر افزایش بار ذهنی کار به عنوان ریسک فاکتور در ایجاد اختلالات اسکلتی– عضلانی نقش دارند.