نقش محیط خانواده در تبیین نشانگان درونی سازی و برونی سازی نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف تبیین نشانگان درونی سازی و برونی سازی نوجوانان با توجه به محیط خانواده انجام شده است. در این مطالعه، 1647 نوجوان (840 دختر و 807 پسر) به روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای به عنوان نمونه، انتخاب شدند. نوجوانان به منظور شرکت در پژوهش به دو مقیاس محیط خانواده و فرم خودسنجی نوجوان از فرم های سن مدرسه براساس تجربه آخنباخ، پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده، از روش های آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. در سطح توصیفی شاخصهای متمایل به مرکز و پراکندگی و در سطح استنباطی آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به کار برده شده است. یافته های حاصل از پژوهش حاضر نشانگر آن است که بسیاری از متغیرهای مربوط به محیط خانواده با نشانگان درونی سازی و برونی سازی از روابطی معنادار برخوردار هستند. از ده متغیر محیط خانواده، شش متغیر با نشانگان درونی سازی و شش متغیر، با نشانگان برونی سازی در ارتباط اند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه در این پژوهش نشان می دهد که جنسیت هر دو نشانگان درونی و برونی سازی را پیش بینی کرده و بیشتر مولفه های محیط خانواده به خوبی نشانگان درونی سازی و برونی سازی را تبیین می کنند.