مقایسه میزان دلبستگی پدران با نوزادان بستری و غیربستری در بیمارستان

هنگامی که نوزاد بلافاصله بعد از تولد بدلیل زودرس بودن، بیماری یا اختلالات مادرزادی نیاز به مراقبت های درمانی پیدا می کند و یا فوت می نماید، اثرات این اتفاق غیرمنتظره می تواند بر روی والدین طاقت فرسا باشد و پدران این شرایط را مثل گیر افتادن در موقعیتی که هیچ تجربه قبلی نسبت به آن ندارند توصیف کرده اند. این مطالعه با هدف مقایسه میزان دلبستگی پدران با نوزادان بستری و غیربستری در بیمارستان انجام شده است.
این مطالعه یک پژوهش توصیفی مقایسه ای می باشد. از 148 نفر مراجعه کننده تعداد 85 نفر حاضر به شرکت در پژوهش شدند که 48 نفر در قالب گروه بستری و 37 نفر نیز به عنوان گروه غیر بستری، وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک والدین و نوزاد و پرسشنامه ارزیابی میزان دلبستگی پدر با نوزاد (تهیه شده توسط John condon و همکاران) استفاده شد.جهت آنالیز داده ها از آزمون tمستقل و آنالیز واریانس و رگرسیون خطی چند متغیره استفاده گردید.
دو گروه از نظر سن پدر، میزان درآمد ماهانه و سن هنگام تولد نوزاد همگونی داشتند.ارتباط آماری معنی داری بین همبستگی اجزای دلبستگی با مشخصات دموگرافیک یافت نشد. تنها سن پدران نوزادان غیر بستری در حیطه لذت تعامل دارای ارتباط مستقیم و معنی داری بود(0/02 =p). مقایسه نمره کل دلبستگی پدران با نوزادان بستری و غیربستری و اجزای دلبستگی در دو گروه تفاوت آماری معنی داری نداشت.
گرچه روابط اولیه عاطفی والد- نوزاد در روزهای اول زندگی خارج رحمی زیرساخت روانی و روابط اجتماعی نوزاد در سالهای آتی است اما براساس یافته های پژوهش مشخص گردید که عامل بستری شدن نوزاد نمی تواند در فرایند دلبستگی بین پدر و نوزاد گسست ایجاد نماید.