ارتباط سطح سرمی پروتئین واکنشگر C-با تنگی عروق داخل و خارج مغزی در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد

مطالعات قبلی نشان داده اند که سطح سرمی پروتئین واکنشگر -C (CRP) به طور معنی داری با مرگ و میر و عملکرد بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک در ارتباط است. برخی از مطالعات بیانگر ارتباط بین تنگی عروق خاصی از مغز با CRPدر بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک می باشند. هدف از این مطالعه بررسی ارتباط سطح سرمی CRP با تنگی عروق داخل و خارج مغزی در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک حاد بود.
در این مطالعه مقطعی 90 بیمار مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک غیر آمبولی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تشخیص با معاینه فیزیکی، رد موارد آمبولی و تصویر برداری مغزی بود. نمونه خون در 24 ساعت اول سکته مغزی جهت اندازه گیریCRP گرفته شد. همچنین داپلر سونوگرافی عروق مغزی در 5 روز اول انجام شد. برای آنالیز داده ها از آزمون های آماری مجذور کای و t مستقل استفاده گردید.
میانگین و انحراف معیار سطح CRP در بیمارانی که دچار تنگی بودند33/1±58/7 میکروگرم در میلی لیتر و در بیماران بدون تنگی 75/1±10/4 میکروگرم در میلی لیتر بود (004/0=p). همچنین، بین سطح سرمی CRPو تنگی ارتباط معنی داری وجود داشت (003/0=p). در بیماران با CRP غیرطبیعی بیشترین عروق درگیر به ترتیب، شریان کاروتید داخلی، شریان مغزی میانی و شریان مغزی قدامی و در بیماران با CRP طبیعی بیشترین عروق درگیر به ترتیب، شریان مغزی قدامی، شریان کاروتید داخلی و شریان مغزی میانی بودند. ارتباط معنی داری بین سطح سرمی CRP با محل تنگی عروق شریان کاروتید داخلی (015/0=p) و شریان مغزی میانی (006/0=p) وجود داشت.
در بیماران مبتلا به سکته مغزی ایسکمیک که سطح سرمی CRP آن ها بالاست، تنگی شریان کاروتید داخلی و شریان مغزی میانی شایع تر است. این یافته نشان می دهد ممکن است CRP غیر طبیعی با تنگی برخی از عروق مغزی ارتباط بیشتری داشته باشد.