تاثیر داروی پنتوکسی فیلین بر پارامترها وساختار DNA اسپرم انسانی، در محیط آزمایشگاه

پنتوکسی فیلین یک داروی مشتق از گزانتین و گشاد کننده عروق است، که سبب افزایش تحرک اسپرم انسانی در محیط In vitro می شود. از این دارو برای درمان ناباروری مردانی که مشکل کاهش تحرک اسپرم (آستنو اسپرمی) دارند استفاده می گردد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر داروی پنتوکسی فیلین بر پارامتر ها و ساختار DNA اسپرم انسانی با مشکل آستنواسپرمی بود.
در این مطالعه تجربی، 38 مرد نابارور با مشکل آستنواسپرمی وارد مطالعه گردیدند. هر نمونه انزالی به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شد. نمونه های تجربی، تحت تاثیر داروی پنتوکسی فیلین با غلظت 3/6 میلی مول بر لیتر قرار گرفتند. سپس نمونه کنترل و تجربی در شرایط یکسان و به مدت 45 دقیقه در انکوباتور 37 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. سپس نمونه ها از نظر پارامترهای اسپرمی (تعداد، تحرک، مورفولوژی، قابلیت حیات) و ساختار DNA اسپرمی با تست (Sperm Chromatin Dispersion (SCD مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. پنتوکسی فیلین سبب افزایش تحرک اسپرمی 5/96±85/76 درصد در مقایسه با نمونه ی کنترل 9/37±79/44 درصد (P<0/01) شد. میانگین میزان زنده بودن اسپرم ها در نمونه ی کنترل 8/3±87/7درصد بود، در حالی که در نمونه های تجربی به 9±83/5 درصد (P<0/01) کاهش یافته بود. همچنین این دارو سبب افزایش میانگین قطعه قطعه شدن DNA اسپرم 10/25±23/36 درصد نسبت به نمونه های کنترل 8/74±18/5 درصد (P<.0001) شده بود.
داروی پنتوکسی فیلین در عین حال که تحرک اسپرم را بهبود می بخشد ولی باعث کاهش حیات اسپرم ها و نیز باعث افزایش قطعه قطعه شدن DNA اسپرم ها می شود. بنابراین استفاده از این دارو در درمان ناباروری مردان نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.