اثر عصاره الکلی خیار دریایی گونه خلیج فارس بر تمایز اوستئوژنیک و آدیپوژنیک سلول های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی

خیار دریایی به دلیل دارا بودن ترکیبات بیواکتیو مانند کندروئیتین سولفات در درمان بیماری های استخوانی مورد توجه است. در زمینه به کارگیری سلول های بنیادی مزانشیمی در ترمیم آسیب های استخوانی در سال های اخیر پیشرفت های خوبی انجام شده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تمایز استئوژنیک و آدیپوژنیک عصاره الکلی خیار دریایی گونه خلیج فارس روی سلول های بنیادی مغز استخوان موش صحرایی نر نژاد ویستار صورت گرفت.
در این تحقیق تجربی آزمایشگاهی، سلول های بنیادی مغزاستخوان موش صحرایی نر توسط فلاشینگ جداسازی و توسط ایمنوسیتوشیمی تایید گردیدند. سلول ها در 9 گروه تجربی با دوزهای مختلف عصاره الکلی خیار دریایی 3/5، 6/25، 12/5، 25، 50، 100، 200، 400 و 800 میکروگرم بر میلی لیتر تیمار شده و با روش MTT سیتوتوکسیسیته عصاره مشخص گردید. 21 روز بعد، تمایز اوستئوژنیک و آدیپوژنیک توسط رنگ آمیزی آلیزارین رد، اویل رد و کیت آلکالین فسفاتاز بررسی شد. داده های کمی توسط نرم افزار SPSS، آزمون ANOVA در سطح P<0/05تحلیل شدند.
دوز مناسب برای تیمار سلول های بنیادی غلظت های کمتر از 50 میکروگرم بر میلی لیتر تعیین شد. رنگ آمیزی اویل رد نشان داد خیار دریایی قابلیت تمایز سلول های بنیادی به دودمان آدیپوژنیک ندارد. رنگ آمیزی آلیزارین رد و فعالیت آلکالین فسفاتاز نشان دادند دوز 25 میکروگرم بر میلی لیتر عصاره الکلی خیار دریایی موثرترین دوز تمایز سلول های بنیادی به دودمان استئوژنیک است.
نتایج این پژوهش بیان گر پتانسیل تمایزی اوستئوژنیک عصاره خیار دریایی خلیج فارس بر سلول های مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی می باشد.