پیش گیری از جرایم رایانه ای از رهیافت های نظری تا رهیافت جهانی در پرتو رهنمود پیش گیری از جرم سازمان ملل متحد

امروزه، سیاستگذاران و مجریان قانون، به دلایل مختلف از جمله کاهش هزینه های تحقق عدالت جنایی، به اقدامات کنشی و پیش گیرانه، متمایل شده اند؛ اما پیش گیری از جرم، زمانی کارایی بهتری خواهد داشت که مبتنی بر مبانی سازگار با ویژگی های هر طبقه از جرم ها باشد. مساله ی پیش گیری از جرایم رایانه ای، به عنوان یکی از پدیده های نوظهور مجرمانه، با توجه به ویژگی های این جرایم و مرتکبان آن - از جمله فرامرزی بودن، گستردگی خسارت، سهولت ارتکاب و کم سن بودن مرتکبان - ضرورتی دوچندان می یابد. سازمان ملل متحد در سال 2002، سندی با عنوان «رهنمود پیش گیری از جرم» تصویب نموده که در آن به بیان چارچوب فعالیت ها، اصول بنیادی، روش ها و دیگر اموری که کشورها باید در پیش گیری از جرم رعایت کنند، پرداخته است. مقاله ی حاضر، مساله ی پیش گیری از جرایم رایانه ای را در دو محور اصلی بررسی می کند، که عبارت اند: (1) اتخاذپذیری رویکردهای پیش گیری مبتنی بر توسعه ی اجتماعی و مبتنی بر موقعیت های جرم زا، که می توان آن را به عنوان «رهیافت های نظری» به این موضوع بررسی کرد(2) اصول راهبردی پیش گیری با محوریت سند رهنمود پیش گیری سازمان ملل متحد، که می توان آن را جلوه ای از یک «رهیافت جهانی» یا رهیافتی در بستر جهانی شدن درنظر گرفت، و تحلیل کرد.