بررسی تاثیر آموزش حفاظت فردی در حملات شیمیایی بر نگرش دانشجویان پرستاری آجا به دو روش آموزشی سخنرانی و شبیه سازی

بسیاری از کشورها به صورت پنهان و آشکار به سلاح های شیمیایی، میکروبی و هسته ای دسترسی دارند. محافظت های فردی و جمعی اولین قدم دفاعی در برابر آلودگی با عوامل شیمیایی است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیرآموزش حفاظت فردی در حملات شیمیایی به دو روش اجرای آموزش سنتی به روش سخنرانی و آموزش به روش شبیه سازی بر نگرش دانشجویان پرستاری نظامی است.
پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی آموزشی است که بر روی 78 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران در سال 1392 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه جمعیت شناسی و آزمون سنجش نگرش محقق ساخته بود. جهت تعیین اعتبار ابزار گردآوری داده ها از روش اعتبار محتوا وجهت تعیین پایایی ابزار از روش آزمون مجدد استفاده شد. نتایج با استفاده از شاخص های آمار توصیفی برای توصیف یافته ها و آمار تحلیلی t مستقل، t زوجی، آزمون دقیق فیشر و مربع کای با در نظر گرفتن 05/0 P< تحلیل شدند.
میانگین نمره نگرش گروه سخنرانی قبل از مداخله71/99 و برای گروه شبیه سازی شده 86/102 (177/0P=) و این ارقام پس از مداخله به ترتیب 29/105و 75/102 بود (28/0P=). مطالعه حاضر نشان داد نتایج قبل و بعد از مداخله، تفاوت آماری معناداری ندارند.
نتایج نشان داد که آموزش موجب ارتقای نگرش دانشجویان پرستاری در زمینه حفاظت فردی می گردد ولی با وجود افزایش نگرش دانشجویان در زمینه حفاظت فردی در گروه سخنرانی و کاهش نگرش در روش شبیه سازی، تفاوت آماری معناداری وجود ندارد.