حکمتهای تعلیمی مشترک در شعر رودکی و سعدی

بررسی و مطالعه نظاممند ویژگی های شعری نویسنده، شاعر و هنرمند از جمله راه های دقیق و علمی است که ما را به دنیای آن ها نزدیک می کند. رودک ی، پدر شعر کهن فارسی و بزرگ ترین شاعر دوره سامانی است. با این که از اشعار بی شمار او کمتر از هزار بیت به ما رسیده اما همین مقدار شعر باقی مانده نشان می دهد شعر او گنجینه ای از اندیشه، فکر، پند و حکمت است. شیخ اجل سعدی ش یرازی نی ز با زبانی بس یار برجسته، سخنان خود را به مضامین حکیمانه می آراید. نگارندگان این نوشتار به بررسی اجمالی اندیشه های حکیمانه مشترک این دو شاعر بزرگ در محورهای ناپایداری دنیا، غنیمت شمردن حال، ناگزیری از مرگ، مکافات عمل و... پرداخته اند. از این رو مبحث اصلی نوشتار حاضر، مضامین حکمی مشترک رودکی و سعدی است که به رغم وجود نمونه های قابل توجه، گویا تاکنون مغفول واقع شده است.