بررسی ارتباط بین شاخص دمای تر گویسان(WBGT)، شاخص نمره گذاری استرین گرمایی(HSSI) و دمای دهانی در کارگران نانوایی های شهر اصفهان

استرس گرمایی یکی از مهمترین عوامل زیان آور بسیاری از محیط های کاری از جمله نانوایی ها است که باعث مشکلات و بیماری های مختلف جسمی و اختلال تمرکز هنگام فعالیت می شود. این مطالعه با هدف ارزیابی مواجهه کارگران شاغل در نانوایی های شهر اصفهان با تنش های حرارتی محیط کار خود از طریق بررسی ارتباط بین شاخص دمای تر گویسان(WBGT)، شاخص نمره گذاری استرین گرمایی(HSSI) و دمای دهانی انجام شده است.
این مطالعه مقطعی در ماه های اردیبهشت تا تیر سال 1392 بر روی 82 نفر از کارگران شاغل در 43 واحد نانوایی شهر اصفهان انجام شد. جهت ارزیابی استرس گرمایی محیط کار از شاخص دمای تر گویسان(WBGT) و برای بررسی استرین گرمایی از دمای دهانی و شاخص نمره گذاری استرین گرمایی(HSSI) استفاده گردید. جهت بررسی ارتباط بین شاخص دمای تر گویسان، شاخص نمره گذاری استرین گرمایی و دمای عمقی نیز از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
کارگران نانوایی در معرض استرس های حرارتی محیط کار خود قرار داشتند. بیشتر از 50 درصد افراد مورد بررسی دچار استرین گرمایی بودند. همچنین میزان استرس گرمایی در نانوایی های با تکنولوژی پخت سنتی بیشتر از نانوایی های با تکنولوژی پخت ماشینی بود به طوری که بیشتر از 68 درصد افراد شاغل در نانوایی های سنتی مواجهه غیر مجاز با استرس حرارتی داشتند. تحلیل نشان داد که ضریب همبستگی پیرسون بین شاخص دمای تر گویسان و شاخص نمره گذاری استرین گرمایی بالاتر از 0/62 بود.
بر اساس نتایج این مطالعه وضعیت استرس گرمایی در نانوایی های شهر اصفهان نگران کننده بود. به نظر می رسد برنامه ریزی در جهت کنترل استرس های گرمایی در نانوایی های شهر اصفهان ضروری باشد. در این پژوهش شاخص نمره گذاری استرین گرمایی رابطه معنادار و مستقیمی با شاخص دمای تر گویسان نشان داد لذا به نظر می رسد بتوان از شاخص نمره گذاری استرین گرمایی در ارزیابی استرین حرارتی محیط های گرم مانند نانوایی ها استفاده کرد.