بررسی توانمندی دانشجویان دکترای تخصصی در فنون تدریس: مطالعه ی مبتنی بر نیازسنجی

در راستای رشد توانمندی های تدریس و آماده سازی دانشجویان دکترای تخصصی برای ایفای نقش بعنوان اعضای هیئت علمی آینده دانشگاه های علوم پزشکی، مطالعه ی حاضر با هدف تعیین میزان توانمندی دانشجویان دکترای تخصصی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در رابطه با فنون تدریس و نیازسنجی از آنان انجام شده است.
پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است که بصورت مقطعی در سال1390 انجام شد. جامعه مورد مطالعه دانشجویان دکترای تخصصی دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران بودند که بصورت سرشماری در مطالعه وارد شدند. ابزار مورد استفاده پرسش نامه سنجش توانمندی تدریس بود که شامل مشخصات فردی و 16 گویه در دو بخش توانمندی و نیاز آموزشی است که روایی آن به تایید رسید و جهت تعیین پایایی، میزان آلفای کرونباخ نیاز آموزشی برابر 0/94 و توانمندی آموزشی به میزان 0/87، تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.
دانشجویان دکترای تخصصی توانمندی تدریس خود را در سطح «آشنایی بدون تسلط اجرایی» اعلام کردند و کمترین میزان توانمندی دانشجویان در رابطه با حیطه ی ارزشیابی فراگیران تعیین شد. دانشجویان با کسب میانگین 3/85 از 5، نیاز به آموزش و کسب تجربه در کلیه ی حیطه های مورد بررسی را ابراز کردند. بیشترین نیازهای آموزشی در موضوعات مرتبط با نحوه ی ارائه ی سخنرانی(میانگین 4/1)، چگونگی ارائه ی مطالب درسی(میانگین 4/02) و روش های ایجاد انگیزه(میانگین 4/01) تعیین شد.
نتایج مطالعه، موید لزوم برنامه ریزی مستمر جهت رشد توانمندی های تدریس دانشجویان تحصیلات تکمیلی و آماده سازی آنان جهت ایفای نقش مدرس در آینده است.