ارزیابی تنوع زیستی گروه های بوم شناختی گیاهی جنگل وزگ یاسوج

از مهم ترین مباحث در مدیریت جنگل، حفظ و توسعه تنوع زیستی می باشد. هدف از این تحقیق طبقه بندی گروه های بوم شناختی جنگل وزگ یاسوج و بررسی شاخص های تنوع گونه ای در این گروه های بوم شناختی بود. بدین منظور برای مطالعه پوشش گیاهی 52 قطعه نمونه 450 مترمربعی به صورت تصادفی سیستماتیک برداشت شد. گروه های بوم شناختی گیاهی با استفاده از تحلیل دوطرفه گونه های شاخص و از روش رسته بندی تحلیل تطبیقی متعارف نیز جهت بررسی روابط بین توزیع قطعات نمونه و شاخص های تنوع زیستی استفاده شد. شاخص های تنوع زیستی گیاهی بر مبنای وفور گونه ها و با استفاده از فرمول های متداول بررسی تنوع زیستی تعیین شد. همچنین از مقایسات گروهی میانگین ها به روش توکی و تحلیل همبستگی پیرسون جهت تفاوت معنی دار در بین گروه ها و از تجزیه تابع تشخیص جهت تعیین اهمیت شاخص ها در تفکیک گروه های بوم شناختی استفاده شد. نتایج نشان داد که در منطقه مزبور چهار گروه گونه بوم شناختی وجود دارد. گروه اولQuercus branti-Anchusa italiica، گروه دوم Heteranthelium piliferum-Avena clauda، گروه سوم Teucrium polium و گروه چهارم Salvia reautreana بود و گروه های بوم شناختی گیاهی از لحاظ کلیه شاخص های تنوع، غنای گونه ای و یک نواختی اختلاف معنی داری داشتند، به طوری که مقدار این شاخص ها در گروه های بوم شناختی سوم و چهارم که در ارتفاع بالاتر و دامنه شمالی قرار گرفته بودند، بیشتر بود. گروه های بوم شناختی دوم و سوم به ترتیب دارای بیش-ترین و کم ترین تنوع بتا بودند. در هر چهار گروه بوم شناختی تروفیت ها بالاترین شکل زیستی را به خود اختصاص دادند و از لحاظ پراکنش جغرافیایی گروه چهارم دارای بیشترین گونه های ایرانی–تورانی و جهان وطنی بود. نتایج نشان داد که شاخص های تنوع شانون وینر و غنای منهینیک به عنوان مهم ترین شاخص ها در تفکیک گروه های بوم شناختی می باشند.