اثر بخشی بازی درمانی بر بهبود توجه دیداری در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری املا

توجه دیداری از مهارت ها و توانایی های مهم است که هر یک از دانش آموزان جهت طی نمودن مقاطع تحصیلی ملزم به داشتن آن هستند که این مهارت در دانش آموزان مبتلابه ناتوانی یادگیری املا دچار نقص است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی بازی درمانی بر بهبود توجه دیداری در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری املا در مطالعهٔ مورد منفرد بود.
شرکت کنندگان پژوهش حاضر سه دانش آموز مراجعه کننده به کلینیک درمانی شناخت شهر اصفهان بود. برای هریک از شرکت کنندگان 3 جلسه به عنوان خط پایه، 12 جلسه بازی درمانی و 3 جلسه پیگیری اعمال شد. برای سنجش میزان توجه دیداری از آزمون عصب روانشناختی نپسی (NEPSY) و سنجش ابتلا به ناتوانی یادگیری املا، از آزمون تشخیص املا استفاده شد.
یافته های این پژوهش نشان داد که طی تحلیل دیداری نمودار داده ها بر اساس شاخص های آمار توصیفی و تحلیل دیداری، مداخلهٔ مورد نظر دربارهٔ هر سه شرکت کننده اثر بخش بوده است (با PND صد در صد برای هر سه شرکت کننده).
نتایج پژوهش حاضر نشان داد که توجه دیداری به طریق بازی درمانی در دانش آموزان با ناتوانی یادگیری املا بهبود پیدا می کند. ازاین رو می توان از بازی درمانی به عنوان یک روش درمانی در بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان مبتلا به ناتوانی یادگیری املا استفاده کرد.