بررسی شیوع ناهنجاری های اندام تحتانی در کودکان دارای نیازهای ویژه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی شیوع ناهنجاری های اندام تحتانی در دانش آموزان دارای نیازهای ویژه است.
این مطالعه از نوع مقطعی با نمونه گیری طبقه ای است. ده درصد از دانش آموزان سال تحصیلی 92-1391 به عنوان نمونه انتخاب شدند که در شهر تهران 1194نفر، در شهرستان های استان تهران 1526 نفر و در استان البرز 559 نفر بودند. از پرسشنامه دموگرافیک، خط کش ساده و کولیس برای جمع آوری داده ها از آمار توصیفی برای گزارش داده ها استفاده شده است.
براساس نتایج به دست آمده، شیوع ناهنجاری افتادگی لگن به ترتیب در شهر تهران 27.4%، استان البرز 18.1% و در شهرستان های تهران 16.4% بود. در مجموع میزان شیوع این ناهنجاری در نمونه مورد مطالعه 20.7% بوده است و در دختران شیوع بیشتری داشت. در ناهنجاری های مربوط به زانو، ژنوواروم در کل نمونه 23% و ژنووالگوم 21.2% بود. کف پای صاف 50% و کف پای گود 10.1% شیوع را نشان دادند در حالی که شیوع ناهنجاری هالوس والگوس برابر 44.7% بود.
شیوع ناهنجاری های اندام تحتانی در دانش آموزان دارای نیازهای ویژه بسیار بالا بوده و ضرورت آموزش و نیز در صورت نیاز مداخله های عملی را می طلبد تا در آینده از بروز درد و عوارض دیگر جلوگیری گردد.