اثربخشی برنامه مبتنی بر شایستگی اجتماعی در افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری

هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر شایستگی اجتماعی در مهارت های اجتماعی دانش آموزان پسر دارای ناتوانی های یادگیری در شهر تهران است.
پژوهش حاضر، یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل می باشد. 20 دانش آموز پسر دارای ناتوانی یادگیری از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. والدین قبل و پس از آموزش به مقیاس درجه بندی مهارت های اجتماعی (گرشام و الیوت، 1990) پاسخ دادند. یافته ها با تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفتند.
تحلیل یافته ها نشان داد که برنامه آموزشی مبتنی بر شایستگی اجتماعی اثر معناداری بر همکاری، قاطعیت و خویشتن داری گروه آزمایش داشته است.
بنابراین می توان گفت که برنامه آموزشی مبتنی بر شایستگی اجتماعی می تواند باعث افزایش مهارت های اجتماعی دانش آموزان دارای ناتوانی یادگیری شود.