تاثیر روش رابطه درمانی بر کاهش نشانگان در کودکان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله ای

هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی رابطه درمانی بر کاهش علائم اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) در کودکان است.
طرح پژوهش از نوع پیش-آزمون، پس آزمون با گروه گواه بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 دانش آموز با تشخیص ODD انتخاب شدند. والدین این کودکان به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15n=) و کنترل (15n=) قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش تحت آموزش رابطه درمانی قرار گرفتند، اما گروه کنترل آموزش خاصی دریافت نکرد. تمام شرکت کنندگان در سه موقعیت پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری، پرسشنامه علائم مرضی کودکان (گادو و اسپیرافکن، 1994) را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از روش های آزمون تکرار سنجش دوعاملی و آزمون مقایسه های جفتی استفاده شد.
تحلیل نتایج نشان داد که علائم اختلال نافرمانی مقابله ای کودکان در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری یافته است.
رابطه درمانی، به عنوان یک روش آموزشی، برای درمان اختلال نافرمانی مقابله ای موثر واقع شده و موجب کاهش نشانگان این اختلال در کودکان می شود.