بررسی میزان و عوامل موثر بر خطاهای دارویی پرستاران در شیفت های مختلف کاری در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در شهر تهران در سال 1391

خطا های داروئی از عوامل قابل پیشگیری بیماریزائی و مرگ هستند و با توجه به آمار فزاینده خطاهای دارویی مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان، نوع و علل خطاهای دارویی پرستاران در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در شهر تهران در سال 1391 انجام شد.
این پژوهش مطالعه ای توصیفی است که روی 218 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در شهر تهران در سال 1391 انجام شد. نمونه گیری به روش نمونه گیری طبقه ای از 11 بیمارستان آموزشی وابسته به دانشگاه در شهر تهران انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه سه قسمتی شامل اطلاعات جمعیت شناختی، انواع خطاهای داروئی و علل خطای داروئی بود. روائی پرسشنامه به روش روائی محتوا و پایائی آن به روش آزمون مجدد تعیین شد.تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی تست، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون و با نرم افزار SPSS نسخه 18 انجام شد.
میانگین خطاهای دارویی هر پرستار در طول یک ماه در بخش های داخلی و جراحی 31/6 مورد بود. بین دو متغیر جنسیت و نوع شیفت کاری با تعداد خطاهای دارویی ارتباط معنی دار وجود داشت. میانگین خطاهای دارویی مردان بیشتر از زنان بود. میانگین خطاهای دارویی در شیفت عصر و شب و پس از آن صبح و عصر از همه بیشتر بوده است، هم چنین میانگین خطاهای دارویی در شیفت شب بیشتر از شیفت صبح و بین شیفت صبح و در گردش تفاوتی وجود نداشت. شایع ترین نوع خطای دارویی دادن دارو در زمان اشتباه بود. مهم ترین عوامل موثر در بروز خطاهای دارویی از دیدگاه پرستاران بارکاری زیاد، کمبود تعداد پرستار نسبت به بیمار در بخش و خستگی ناشی از کار اضافی می باشد.
با توجه به نتایج پژوهش حاضر لازم است مدیران پرستاری به تناسب منطقی تعداد بیماران با کارکنان موجود در بخش ها، کاهش بار کاری و کاهش ساعات کاری پرستاران توجه بیشتری داشته باشند. زیراعوامل ذکر شده می تواند منجر به خستگی و کاهش تمرکز پرستاران شده و احتمال بروز اشتباه را افزایش دهد.